เด็กที่มีความบกพร่องทางการสื่อสาร

เด็กที่มีความบกพร่องทางการสื่อสาร
การพูดและภาษาเป็นสิ่งที่มีความเกี่ยวเนื่องกัน ทั้งนี้เพราะการพูดเป็นการแสดงออกทางภาษา ดังนั้นเด็กบกพร่องทางการพูด และภาษา จึงหมายถึง ผู้ที่พูดไม่ชัด และลีลาจังหวะการพูดผิดปกติ ออกเสียงผิดเพี้ยน อวัยวะที่ใช้ในการพูดไม่สามารถเป็นไปตามลำดับขั้น การใช้อวัยวะเพื่อการพูดไม่เป็นไปดังที่ตั้งใจ คำพูดที่ยากหรือซับซ้อนหรือยาวจะยิ่งมีปัญหามากหรือมีอาการพูดและใช้ภาษาที่ผิดปกติ โดยการพูดนั้นเห็นได้ชัดว่าผิดแปลกไปจากการพูดของคนทั่วไป ทำให้ฟังไม่รู้เรื่อง สื่อความหมายต่อกันไม่ได้ หรือมีอากัปกิริยาที่ผิดปกติขณะพูด ซึ่งความบกพร่องทางการพูดและภาษาสามารถจำแนกได้ ดังนี้ คือ 1. ความผิดปกติด้านการออกเสียง 1.1 ออกเสียงผิดเพี้ยนไปจากมาตรฐานของภาษาเดิม เช่น พูดเสียงขึ้นจมูกเนื่องมาจากอิทธิพลของภาษาถิ่น 1.2 เพิ่มหน่วยเสียงเข้าในคำโดยไม่จำเป็น 1.3 เอาเสียงหนึ่งมาแทนอีกเสียงหนึ่ง เช่น กวาด -> ฟาด 2. ความผิดปกติด้านจังหวะเวลาของการพูด เช่น การพูดรัว การพูดติดอ่าง 3. ความผิดปกติด้านเสียง 3.1 ระดับเสียง เช่น การพูดเสียงสูงเกินไป ต่ำเกินไป หรือพูดระดับเสียงเดียวกันหมด 3.2 ความดัง เช่น พูดเสียงดังมาก หรือเบามากจนเกินไป 3.3 คุณภาพของเสียง เช่น พูดเสียงแตกพร่า เสียงแหบ เสียงหอบ 4. ความผิดปกติทางการพูดและภาษาอันเนื่องมาจากพยาธิสภาพที่สมอง โดยทั่วไปเรียกว่า Dysphasia หรือ aphasia ที่ควรรู้ ได้แก่ 4.1 Motor aphasia (Expressive หรือ Broca's apasia) 4.2 Wemicke's aphasia (Sensory หรือ Receptive apasia) 4.3 Conduction aphasia 4.4 Nominal aphasia (Anomic aphasia) 4.5 Global aphasia 4.6 Sensory agraphia 4.7 Motor agraphia 4.8 Cortical alexia (Sensory alexia) 4.9 Motor alexia 4.10 Gerstmann's syndrome 4.11 Visual agnosia 4.12 Auditory agnosia